شناسایی تیپ های trap در جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس به دست آمده از نمونه های شیر گاو و گوسفند مبتلا به ورم پستان در شمال غرب ایران

    حدت استافیلوکوکوس اورئوس اساساً توسط پروتئین‌های مرتبط با دیواره‌ی سلولی و ترشح توکسین‌ها تعیین می‌گردد، که بیان آن‌ها تا حد زیادی توسط سیستم‌های تنظیمی دو جزئی (TCRSs) مثل سیستم‌های تنظیم ژنی فرعی (agr) و RAP-TRAP تنظیم می‌شود.  تاکنون چهار واریانت آللی از agr (agr I-IV) و trap (trap 1-4) شناسایی شده است.  برخی از گزارش‌ها اظهار داشته‌اند که تمایلات بالینی بر طبق هر گروه agr وجود دارد، اما  اطلاعات محدودی در مورد تیپ‌های trap وجود دارد.  از این رو در این مطالعه، پلی‌مورفیسم لوکوس trap در جمعیتی متشکل از 43 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس به دست آمده از موارد ورم پستان گاو (21=n) و گوسفند (22=n) و غیر مرتبط از نظر اپیدمیولوژیک از طریق PCR اندونوکلئاز تعیین حدودی بررسی شد.  کل چارچوب قرائت باز 504 جفت بازی مربوط به ژن trap از همه‌ی جدایه‌ها به واسطه‌ی PCR تکثیر یافت.  سپس فرآورده‌های PCR با MseI مورد هضم تعیین حدودی قرار گرفتند، که دو الگوی مختلف منطبق بر تیپ‌های 2 و 3 مربوط به trap ایجاد شد.  جدایه‌های گاوی در تیپ‌های 2 (13؛ 9/61%) و 3 (8؛ 1/38%) مربوط به trap طبقه‌بندی شدند.  اکثر جدایه‌های به دست آمده از گوسفندان متعلق به تیپ 2 trap (9/90%) بوده و تیپ 3 تنها 1/9% از جدایه‌های گوسفندی را شامل شد.  به طور کلی، تیپ‌های 2 و 3 به ترتیب 7/76% و 3/23% از جدایه‌های مورد بررسی را شامل شدند.  قابل توجه این که تیپ‌های 1 و 4 در بین جدایه‌های مورد مطالعه شناسایی نشدند.  به طور خلاصه برخی از تیپ‌های trap احتمالاً به دلیل داشتن نوعی زمینه‌ی ژنتیکی که آن‌ها را قادر می‌سازد تا غده‌ی پستان را آلوده سازند، در موارد ورم پستان از شیوع بالاتری برخوردارند.